Kadavers

Een smoezelig tafeltje in een donkere bar in Parijs, een stapel papier, potloden en aardig wat lege flessen wijn. Zo stel ik me voor dat eind jaren '30 van de vorige eeuw kunstenaars als René Margritte, Yves Tanguy, Joan Miró en Man Ray met elkaar het spel 'Cadavre Exquis' speelden.

Zo luguber als het klinkt, is het allerminst. Cadavre Exquis (Frans voor 'Voortreffelijk Lijk') vond zijn oorsprong een jaar of tien eerder als een schrijftechniek van dichters uit die tijd. Men schreef enkele woorden of een zin op een stuk papier, vouwde het papier om en liet alleen het laatste woord zichtbaar. De volgende schrijver vulde dit aan met zijn woorden, vouwde het papier vervolgens weer om, liet opnieuw één woord zichtbaar voor schrijver nr. 3 en zo ging het verder. De eerste regel van het allereerste gedicht wat op die manier werd geschreven luidt:
'Le cadavre exquis boira le vin nouveau' (Het voortreffelijke lijk zal de nieuwe wijn drinken). 

Die regel zal tot de verbeelding van de surrealistische kunstenaars hebben gesproken toen zij besloten een beeldende variant van het spel te maken. Op papier werd een deel van een tekening gemaakt, omgevouwen en doorgegeven aan de volgende kunstenaar die enkel een paar streepjes als referentie had om de figuur verder te tekenen. Hoe simpel de spelregels zijn, des te ingewikkeld en verrassend is het eindresultaat. Het samen komen tot onverwachte, absurde en niet realistische beelden zal deze heren een berg inspiratie, maar vooral plezier en ontspanning hebben gegeven.

Een tijdje terug plaatste Tessa Wisseborn een oproep in de Facebookgroep Creatieve Samenwerkingen. Zij zocht gelijkgestemde tekenaars die mee wilden doen aan een hedendaagse variant van Cadavre Exquis, maar wel heerlijk analoog met pen op papier. Vier illustratoren meldden zich: Kevin Klein, Merel Schermer,  Amber Delahaye en ikzelf. Niet in een rokerige kroeg in Parijs, maar ieder vanuit onze eigen werkruimte begonnen we aan ons gezamenlijke project: K A D A V E R S.

Ons thema werd 'Monsters op vakantie' (tóch een tikje luguber). Iedere week tekenden we allemaal een half monster, dekten deze af met een ondoorzichtig stuk papier zodat alleen de eindlijnen te zien waren en stuurden deze in een envelop naar een van de andere illustratoren die het schepsel mocht afmaken. Zo reisden iedere week 5 halve gedrochten met de post dwars door Nederland. En dit 4 weken achter elkaar. De helft die je ontving werd voltooid en, zonder al stiekem te spieken naar wat de ander had getekend, weggelegd.

Tessa had een prachtig verzendschema getekend, dat overigens meer weg had van een magisch symbool van een orde van vrijmetselaars.

Deze halve monsters stuurde ik de wereld in:

Mijn aanvulling op de creaties van Merel, Amber, Tessa en Kevin zie je hieronder:

Een twintigtal Kadavers zijn het uiteindelijke resultaat van de samenwerking van 5 Nederlandse illustratoren.

Wat een onverwachte en waanzinnig gave beelden zijn er ontstaan door het combineren van steeds twee tekenstijlen en twee verschillende beeldtalen! Als beeldmakers moesten we uit onze comfort zone stappen, onze creaties letterlijk loslaten en maar afwachten hoe een ander de illustratie zou voltooien.  Een inspirerend project waarbij we een hoop plezier hebben gehad.
En ik vermóed dat het project nog een staartje gaat krijgen..

Benieuwd naar alle monsters?
Check de KADAVERS Pinterest map voor alle waanzinnige creaturen.

Check ook eens de websites van de andere illustratoren die meededen aan dit project (klik op de plaatjes):

Publicatie: 12-11-2016Naar het overzicht